Цэнтр горада (Пачатак акупацыі)

26 ліпеня 1941 г. нацысты ўступілі ў Магілёў. Ужо ў ліпені габрэям было забаронена выходзіць на вуліцу пасля 17 гадзін без нашытага на левае плячо і спіну адзення адметнага знака – жоўтай шасціканцовай зоркі. Прымусовае нашэнне апазнавальных пазнак, апроч дыскрымінацыі, служыла для таго, каб перашкодзіць габрэям хавацца і каб адрозніваць іх ад негабрэйскага насельніцтва ў час тэрарыстычных акцый.

13 жніўня 1941 г. на вуліцах горада з'явіліся аб'явы, падпісаныя былым лекарам-скуранікам, кіраўніком сфармаванага захопнікамі Гарадскога кіравання гарадскім галовай Феліціным: «Па дырэктыве спадара Каменданта г. Магілёва ўсе твары габрэйскай нацыянальнасці абодвух полаў абавязаны цягам 24 гадзін пакінуць межы горада і перасяліцца ў ГЕТА. Твары, што не выканалі паказаную дырэктыву ў азначаны тэрмін, будуць выселены сілком паліцыяй, маёмасць гэтых твараў будзе канфіскавана» (ГАМА, ф.259, оп.1, д.1, л.14). Потым рушыў услед цэлы шэраг забаронных мер у дачыненні да габрэяў: забарона працаваць, атрымваць медычную дапамогу, карыстацца малочнай кухняй, гандляваць, купляць прадукты, хадзіць па тратуару і г. д. (ф.260, оп.1, д.15, л.31)

У той жа час, у горадзе была арганізавана рэгістрацыя насельніцтва і ўжо  27 жніўня былі падведзены яе вынікі: у Магілёве жыло 45 200 чал. рускага насельніцтвы і 6 437 чал. габрэйскага насельніцтва. Яшчэ некалькі гадоў аж да канца акупацыі падчас аблаў, ператрусаў, з дапамогай даносчыкаў руская і нямецкая паліцыя будзе шукаць і знішчаць габрэяў усіх узростаў, а таксама тых людзей, хто іх хаваў, у горадзе і наваколлі. У спіс не трапілі забітыя ў Магілёве габрэі, жыхары навакольных вёсак, якіх таксама было некалькі тысяч.